Mani O BDE
Home Page Bestaande BDEs Deel uw BDE


Beschrijving Ervaring:

Op de nacht van 3 Februari 2002 had ik een hele vreemde droom (dit verhaal is niet een droom zoals u straks zult zien).

Ik zag mezelf staan in een open, ik denk dat de beste woorden zijn, dode woestijn, er was een zwartgrijze lucht en de grond was als hard droog gebarsten zand. Voor me waren drie geesten met kappen op en ze stonden voor iets dat op een put leek. Het was één tot anderhalve meter hoog met kwik-achtig water erin. Hoewel ik nooit gezichten of handen zag, vroegen deze geesten me of ik wilde blijven of terug wilde gaan. Ik kan het op dit moment eerlijk gezegd niet uitleggen, maar ik wist dat ik niet droomde, het voelde zo echt aan dat het beangstigend was. Ik zei dat ik terug wilde gaan. Toen kreeg ik de put te zien, met een verschrikkelijk leven dat me te wachten stond als ik terug zou gaan. Ik herinner me dat ik zei nee, ik wil terug gaan, mijn kinderen hebben een vader nodig om op te groeien. Het water bevroor en dit ongelooflijke licht verscheen. Het voelde zo helder aan dat het overweldigend was, hoewel ik het niet met mijn ogen kon zien; het voelde aslof ik een beeld van Christus zag. Hij zei dat hij mijn verzoek zou honoreren. I werd wakker en voelde me erg vreemd maar toch levend en bang, ook al geloofde ik of wilde ik geloven dat het maar een droom was.

Later in de ochtend ging ik naar het werk. Had mijn telefoontjes zoals gewoonlijk, niets vreemds, ik dacht niet eens meer aan mijn droom. Later in de middag kreeg ik een telefoontje, het had niets te doen met wat ik die dag aan het doen was, heel gemakkelijk telefoontje (je zou willen dat je elke dag zulke makkelijk telefoontjes had), maar het was buiten het gebied waar ik werkte. Ondanks dat ik dit klusje niet wilde doen, deed ik het toch want the zaak beweerde dat ze niemand anders hadden. Wat ik toen niet wist, is dat de oproep was geweiged door een andere techneut omdat het te gevaarlijk was.

Toen ik daar aankwam, het leek niet moeilijk te zijn behalve dat het tien meter in de lucht was, maar met een ladder is het niet zo erg. Ik heb veel klusjes zoals deze gedaan. Nou ja, Ik zette mijn ladder omhoog, maakte zeker dat het veilig was en ging toen naar boven. Ik was iets vergeten dus moest ik weer naar beneden gaan. Terwijl ik naar beneden ging, gaf de ladder weg en ik begon tien meter te vallen met een 45 kilo ladder Terwijl ik viel was het doodstill, geen wind. Het was niet koud. Er was een licht met mij en ik keek naar beneden en zag mezelf nadat ik het kraken van de ladder hoorde. Ik zag mezelf op de grond. Ik was tien meter in de lucht met dit krachtig licht. In plaats van sneeuw zag ik het licht voor me uit met prachtige warmte. Het licht dat met me was, liet me in het licht. Terwijl ik daar was, voelde ik een pauze, ik was nu met het licht van Christus, en zag mezelf alsof ik terug in tijd reisde en zag mezelf in bed, de leegte en het ongeluk. Het was vreemd omdat het voelde alsof ik op alle plekken tegelijk was. Toen ik alles zag, voelde ik het licht me vertellen dat hij mijn verzoek om terug te gaan zou honoreren. Ik zei, Ik wil terug gaan, zelfs als ik voel dat ik wilde blijven, ik moest terug gaan.

Toen ik terug naar mijn lichaam afdaalde, werd er iets tegen me gezegd, ik herinner me alleen maar te zeggen: ‘Ik beloof het.’ Toen ik wakker werd, stond er een vrouw en een aantal mensen die over me heen stonden. Er waren 911 telefoontjes gemaakt en er werd gezegd dat ik dood was. Het eerst wat ik hoorde was de vrouw die over me was en huilde, toen was ze geschokt dat ik wakker was en ze zei, ‘Je moet goeie dingen voor mensen gedaan hebben en God heeft je laten leven. Toen riep ze haar man en hij kwam en zei: ‘Je was dood, oh mijn God! Je was dood, God liet je leven!’ Daarna kwamen politie, ziekenwagen en brandweerlieden allemaal opdagen en waren geschokt om me levened te zien met een bult op mijn hoofd zo groot als een golfbal. Ik werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: 2/3/2002

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Onduidelijk. Ongeval. Ik viel tien meter op beton met een ladder van meer dan 45 kilo.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Gemengd.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Daar heb ik nooit veel over nagedacht, maar nu herinner ik me, in de leegte, ik was in uniform (werkkleding). Uiteindelijk, was ik één met het licht.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Geen.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek tegelijk te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis Ik kan het gewoon niet uitleggen, maar het voelt alsof ik ouder was dan wat ik denk dat ik ben.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ja. Harmonische toon of gevoel toen ik in het licht was. Anders stilte.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja. Toen ik in het licht ging, was er een opening. Eenmaal binnen, was het alsof ik één was met het licht en iedereen erin.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja. Zie hoofdverhaal.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Er verscheen een ongelooflijk licht, het voelde zo helder aan dat het overweldigend was, hoewel ik het niet met mijn ogen kon zien, het voelde alsof ik een beeld van Christus zag.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Ja. Ik vloog erin. Het was zo verbazingwekkend, overweldigend, het was alsof, het is zo moeilijk om uit te leggen, het was alsof ik één was met de wereld. Ik wist alles, ik voelde alles, ik was hier en daar het was alsof ik één was met het hele universum, het is zo schitterend woorden kunnen het niet uitleggen.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam bij een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd tegen mijn zin teruggezonden. Blij om terug te gaan voor mijn kinderen en vrouw, maar verdrietig om te vertrekken.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk.

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja. Als ik er niet aan denk, kan ik een persoon zien en dingen over hem weten, zoals wat voor persoon hij/zij is, of wat hij/zij van plan is (ik kan dit niet echt uitleggen).

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermeerderd

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik ben meer gespannen over dingen en erg onzeker over de dingen en mensen om me heen. Ik weet nu dat er een betere plaats is als je sterft. Ik weet dat er een leven is na ons leven.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja. Het gevoel van vrede, vreugde, liefde dat er gevoeld werd.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja. Ik kan dingen om me heen voelen alsof geesten met me willen communiceren.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Ik kan alleen maar zeggen dat het ergeste gevoel was om te vertrekken.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Sommige mensen denken dat ik gek ben. Anderen denken dat ze wetenschappelijk kunnen verklaren wat er gebeurde. Anderen huilen en sommigen willen gewoon niet meer met je praten.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Mensen die ik ontmoet, mogen me meestal meer dan voorheen en vertrouwen me om de een of andere reden alsof ik ze al jaren ken. Ik heb zelfs mensen die me vertelde: ‘Waarom heb ik je dit allemaal verteld?’ Over hun leven. Dit zijn mensen die ik net ontmoet heb en ik helemaal niet ken en die me waarschijnlijk vroeger niet zouden aankijken.