Beschrijving Ervaring:

Tijdens de bevalling van mijn derde kind had ik de zeer onverwachte ervaring om met God te praten.

Tijdens deze bevalling kreeg ik een inhalatieverdoving via een masker. (Aan de sceptici die door drugs beïnvloede ervaringen buiten beschouwing laten, verzeker ik u dat ik de hele tijd volkomen helder en helder van geest was. De inhalator werd door mijzelf toegediend, en als de arts van tijd tot tijd zijn bezorgdheid uitte over het feit dat ik het bewustzijn verloor, zette ik het masker af en verzekerde hem dat het goed met me ging.)

Een wezen waarvan ik begreep dat het God was, vertelde me dat Hij met mij moest praten. Hij gaf aan dat dit een zeldzame kans was om mijn volledige aandacht te hebben.

Op een gegeven moment tijdens ons gesprek viel het me op dat ik in groot fysiek gevaar verkeerde – sterker nog; Later hoorde ik dat mijn bloeddruk door de vloer zakte. Ik hoorde de dokter op de achtergrond in paniek raken, maar God verzekerde me dat ik niet zou sterven, dus maakte ik me geen zorgen meer, en op korte uitzonderingen na (als ik iets moest zeggen om de zorgen van de dokter weg te nemen), kon ik de dokter niet langer horen.

Tijdens dit gesprek werd mij veel verteld over mijn leven en religie, en kreeg ik de gelegenheid om veel vragen te stellen en antwoorden te krijgen. Maar toen werd mij verteld dat ik, nadat ik weer bij bewustzijn was gekomen, alles zou vergeten wat ik zojuist had gehoord. 'Laat me één ding onthouden,' smeekte ik. 'Je zult je herinneren dat dit gesprek heeft plaatsgevonden, maar je zult pas herinneren wat je hebt geleerd als de tijd rijp is', werd mij verteld.

Toen ik weer volledig bij bewustzijn kwam, was ik me er zeer van bewust dat mijn nieuwe kennis versluierd was, tot mijn grote teleurstelling. Maar ik was zo overweldigd door het idee dat God tot mij had gesproken en dat Hij mij als individu kende, dat de teleurstelling niet bleef duren.

Tot nu toe heb ik nog nooit iemand over deze ervaring verteld. Ik kreeg geen berichten om te delen, en ik kreeg geen enkele verantwoordelijkheid om het aan andere mensen te vertellen, dus behalve dat ik het in mijn dagboek noteerde, heb ik het voor mezelf gehouden sinds de gebeurtenis plaatsvond.

=========================

Het meest interessante deel van dit verhaal vond echter enkele weken later plaats. Toen mijn baby werd geboren, was mijn vriendin K.L. acht maanden zwanger: haar eerste baby. Ze bezocht dezelfde verloskundige/gynaecoloog, maar ze was in paniek. Ze wilde elk detail horen over mijn bevalling, en wat ik haar ook vertelde, ze flipte. Ze was wit van angst over het vooruitzicht op een bevalling. Alles aan het proces beangstigde haar. En ik wist niet hoe ik haar kon geruststellen; sterker nog, ik had nog steeds last van een pijnlijke, langzaam genezende episiotomie en een nog pijnlijker borstvoeding probleem, dus ik was waarschijnlijk niet erg gerustgesteld.

Hoewel mijn zoon een behoorlijk goede baby was, had hij de eerste paar maanden nachtelijke huilbuien. Dus als ik wat slaap kon pakken, viel ik als een baksteen. Dood voor de wereld. Maar op een nacht, toen de baby ongeveer vier weken oud was, werd ik om ongeveer drie uur 's nachts wakker, zonder duidelijke reden. Ik was plotseling klaarwakker en mijn hart klopte snel. En toen ervoer ik de meest pijnlijke pijn, alsof ik midden in de weeën zat. Instinctief begon ik door de pijn heen te ademen, zoals mij enkele jaren eerder in een Lamaze-klas was geleerd. De gedachte kwam bij mij op: K. krijgt een kindje. Ik kan niet zeggen waarom, maar ik wist absoluut dat de pijn te veel was voor K. en ik nam er een deel van op mij zodat zij het kon verdragen. En dat deed ik met veel plezier.* Deze ervaring duurde ongeveer tien tot vijftien minuten, en toen was het voorbij en ging ik weer slapen.

De volgende ochtend belde K.'s Man en zei: 'Hé! K. is gisteravond bevallen.' Ik lachte en vertelde hem het precieze tijdstip waarop het gebeurde. Hij was natuurlijk verrast, maar ik heb hem nooit verteld hoe ik het wist.

-------

*Dit is geen trots. Sterker nog, ik vond het eigenlijk leuk om te helpen. Het is een reactie die mij bij nader inzien nog steeds verbaast. Over het algemeen ben ik egoïstischer dan dat.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw.

Datum BDE: Februari. 1988

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Bevalling. Ik weet niet of een objectieve waarnemer het ermee eens zou zijn dat mijn leven in gevaar was. Ik hoorde de dokter herhaaldelijk zijn bezorgdheid uiten over het feit dat ik niet reageerde en dat mijn bloeddruk gevaarlijk laag was, maar ik kon tijdens de uittreding voldoende reageren om de dokter gerust te stellen dat ik niet doodging.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Prachtig.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ik verliet duidelijk mijn lichaam en bestond er los van.

Hoe was je hoogste peil van bewustzijn en alertheid tijdens de ervaring in vergelijking tot je normale, alledaagse bewustzijn en alertheid? Meer bewustzijn en alertheid dan normal. Het was veel helderder en veel sneller. Het voelt nu alsof mijn gedachten betrekkelijk lusteloos zijn.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik was tijdens de communicatieperiode veel alerter (in feite was ik aan het 'multitasken') dan onder normale omstandigheden. Het was bijna alsof mijn lichaam gedrogeerd was, maar mijn ziel was vrij en in staat om te communiceren. Toen het nodig was om een specifieke fysieke actie uit te voeren – zoals het masker verwijderen en duwen om de baby ter wereld te brengen – ging ik met tegenzin terug in mijn fysieke lichaam, voerde de actie uit en ging weer weg om het gesprek voort te zetten.

Werden je gedachten sneller? Ongelooflijk snel.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Ik communiceerde veel sneller dan wat er fysiek om mij heen gebeurde. En bij mijn 'terugkomst' dacht ik even dat ik was teruggekeerd naar het moment waarop ik mijn vorige kind ter wereld bracht (dezelfde kamer, hetzelfde bed, dezelfde dokter... dus de tijdelijke verwarring was niet geheel onverklaarbaar).

Waren je zintuigen scherper dan gewoonlijk? Ongelooflijk scherper.

Vergelijk je zicht tijdens de ervaring met je alledaags zicht die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Onduidelijk. Het fysiek horen van mijn omgeving leidde af van het gesprek met God. Ik kon mijn fysieke omgeving horen, maar ik was onwillig om ernaar te luisteren.

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Ja en de feiten zijn gecontroleerd geweest.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Onduidelijk. Er was een draaierig gevoel, wat volgens mij waarschijnlijk verband hield met de verdoving. Dit deel van de ervaring was niet bijzonder helder, en ook niet zo volkomen helder, puur en ondubbelzinnig als het deel waarin ik met God communiceerde.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Onduidelijk. Dit was een pure communicatie tussen God en mij. Ik heb God niet gezien. Ik hoorde Hem alleen – of beter gezegd: ik begreep Hem. De communicatie verliep veel te snel om met recht 'praten' te kunnen worden genoemd.

Heb je een helder licht gezien of gevoeld dat het je omringde? Een licht dat duidelijk van mystieke of niet-aardse origine was.

Heb je een onaards licht gezien? Nee.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Nee.

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring? Ontzag. Vrede. Een beetje bezorgdheid dat ik niet alles zou ervaren voordat ik terugkeerde naar het fysieke bewustzijn.

Had je een gevoel van vrede of vrolijkheid? Opluchting of kalmte.

Had je een gevoel van vreugde? Blijdschap.

Had je een gevoel van harmonie of eenheid met het universum? Ik voelde me verenigd of één met de wereld.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum.

Heb je beelden gezien uit je verleden? Mijn verleden flitste zich voor mijn ogen, buiten mijn controle.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld. Maar de details bleven voor mijn bewuste geheugen verborgen. Ik kan ze niet herinneren.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Heiligen der Laatste Dagen.

Zijn je religieuze gewoonten veranderd sinds je ervaring? Ja. Ik ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat God echt bestaat, en dat Hij van al zijn zonen en dochters houdt, ongeacht hun fouten, vergissingen en zonden. Ik ben er ook van overtuigd dat Hij werkelijk pijn voelt door wreedheid en onvriendelijkheid. Dus ik heb mijn uiterste best gedaan om vriendelijker en genereuzer te zijn, ook al ben ik nog steeds verre van perfect. Over het geheel genomen is mijn gedrag jegens anderen veel medelevender dan vóór deze ervaring.

Welke godsdienst beoefen je nu? Conservatieve/fundamentalistische Heiligen der Laatste Dagen.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja. Ik ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat God echt bestaat, en dat Hij van al zijn zonen en dochters houdt, ongeacht hun fouten, vergissingen en zonden. Ik ben er ook van overtuigd dat Hij werkelijk pijn voelt door wreedheid en onvriendelijkheid. Dus ik heb mijn uiterste best gedaan om vriendelijker en genereuzer te zijn, ook al ben ik nog steeds verre van perfect. Over het geheel genomen is mijn gedrag jegens anderen veel medelevender dan vóór deze ervaring.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine.

Zag je overledenen of religieuze geesten? Ik zag hen duidelijk.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Verkreeg je tijdens je ervaring speciale kennis of informatie over je doel? Onduidelijk. Ik wou dat ik het kon. Maar dat mocht niet.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Nee. Ik denk dat spirituele ervaringen een bevestiging zijn dat iemand over het algemeen op de goede weg is. Sinds die tijd heb ik andere, minder dramatische bevestigingen gehad, dus ik leid waarschijnlijk geen vreselijk eigenzinnig leven.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja. Zie details van het verhaal. Had de eenmalige ervaring dat ik de pijn van een vriendin op mij nam tijdens haar bevalling, een paar weken na de mijne.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Bevestigde voor mij het bestaan en mededogen van God. Maar ik leefde al een redelijk trouw bestaan, en dus kwam het ongeveer overeen met wat ik wist.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Nee.

Had je kennis over bijnadoodervaring (BDE) vóór je ervaring? Onduidelijk. Op een vage manier. Ik heb pas veel later een verband gelegd tussen dat en mijn eigen ervaring.

Wat geloofde je over de echtheid van je ervaring kort nadat het gebeurd was? (dagen tot weken) Ervaring was zeker reëel.

Wat geloof je nu over de realiteit van jouw ervaring? Ervaring was zeker reëel.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Onduidelijk. Ik ben op zeldzame momenten herinnerd aan een paar van de vele dingen die ik tijdens de ervaring heb geleerd. Langzaam, in de loop van de tijd en als de gelegenheid zich voordoet, worden kleine delen van de ervaring 'gereproduceerd'. (Misschien zijn ‘onthuld’ of ‘herinnerd’ of ‘herinnerd’ of ‘hersteld’ een nauwkeurigere omschrijving.)

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Ik ben er zeker van dat er niets unieks aan mij is dat mij recht geeft op deze ervaring. Ik ben er ook zeker van dat ieder denkend mens recht heeft op openbaring van God, in één of andere vorm, als onderdeel van de ervaring van het sterfelijk leven. Ten slotte ben ik er zeker van dat wanneer iemand geloof oefent (wat een zekere mate van nederigheid vereist), hij 'beloond' wordt op een manier die veel groter is dan wat de inspanning verdient.