Kelley W BDE
Home Page Bestaande BDEs Deel uw BDE

Beschrijving Ervaring:

1ste: Tandarts had me een overdosis van lachgas gegeven. ‘Eerst zag ik een paars skelet, bovenin de kamer, op een kruk zittend, met een cowboyhoed op, en tokkelend op een guitar, terwijl zingend 'The Guitar Man' door Bread.’ Het was grappig tot ik plotseling daar boven was waar hij geweest was, alleen, en ik zag hoe de tandarts overstuur raakte toen hij probeerde mij te reanimeren. Voor ik nog iets anders wist, was ik in mijn lichaam terug.

2de: Ik had een heel hoge temperatuur en een enorme bekkenontsteking, en werd naderhand verteld dat ik met ‘kabouters’ aan het praten was voor ik ‘stierf’. Dat herinner ik me niet. Wat ik me wel herinner, en me nog kan herinneren, was dat ik me bevond in de zwartste zwarte, koude leegte, met een verpletterend gevoel van volkomen alleen te zijn, wanhoop en verlies. (Het was heel niet wat ik verwacht had dat het zou zijn daar ik één van die kleine kinderen was die al opgroeiend praatte over ‘vroeger leven’ en van jongs af aan een zeer onorthodoxe kijk op religie had.) Er was geen gevoel dat er iemand anders was, geen licht, een enorm niets en vreselijk. Het leek een korte tijd te zijn, maar toch een eeuwigheid. Ik werd lichamelijk opgepakt door een buurman en naar het ziekenhuis gebracht. Het geschok bracht me weer bij, daar ik plotseling heel blij was om weer in mijn lichaam terug te zijn en pijn te hebben.

3rd: Dit is allemaal heel levendig, zelfs na al deze jaren. Ik was naar de ranch gegaan om te helpen een grote groep mensen op een trailrit te leiden. Het was een lange dag. We kwamen thuis en ik had een vreselijke behoefte, eigenlijk een bevel, om terug te gaan. Ik nam een bad en trok schone kleren aan. Ik moest mijn Man erin praten om terug te gaan. Het was bijna 9 in de avond. Ik zei tegen hem dat ik moest gaan, hoewel ik het niet wilde. Natuurlijk weet ik dat het mijn bestemming was. We gingen terug en een reeks voorvallen brachten me ertoe een rondleiding te geven langs onze Afrikaanse leeuwentroepen. Ik moest naar een gedeelte waar ik nooit in ging en werd aangevallen door een leeuwin die me tot aan mijn schouder door een hek trok.

Alles ging in slowmotion gedurende de aanval en ik voelde me ‘in tweeën verdeeld’ omdat één deel van mij bewust was, het andere was als een apart wezen, spiritueel, maar ik wist dat het mijn ziel was. Nadat ik uit de kooi was bevrijd, verloor ik mijn vermogen om iemand te zien, alleen maar grijze schaduwen op een soort filmscherm voor mij. De gevoelens en de angst van de mensen (er waren misschien 20 of 30 mensen daar) waren voelbaar en dreigden me mee te sleuren als een vloedgolf, als ik eraan toegaf. Aan de rechterkant, op dat beeldscherm, waren koelte en vrede. Links de paniek en pijn van de mensen om me heen. De ene helft van mij bleef degenen die me omringden vertellen hoe ze me moesten behandelen (Ik ben een voormalig EMT & ik herkende mijn stem), de andere [helft] vocht tegen de wens om naar rechts te draaien omdat ik geloofde dat als ik overleed, de ranch in veel moeilijkheden zou raken en misschien wel verkocht zou worden.

Ik voelde kinderen daar, hun ‘schaduwen’ waren meer als goud en ik beval de mensen hen van het ongeluk te verwijderen. De ambulance is eindelijk aangekomen. Ik was nog steeds in deze dubbele conditie, zeggend wat ze moesten doen, zonder iets te zien behalve die grijze schaduwen en de emoties van iedereen in de buurt. Ze zeiden toen dat ze het in handen hadden en ik dacht dat ik me dan kon ontspannen en terwijl ik dat deed werd ik uit mijn lichaam gezogen, klein genoeg om nog in de ambulance te zijn en eindelijk kon ik weer normaal zien.

Ik zag een EMT op mijn borst bonzen, mijn gezicht slaan, enz., & mijn schoonbroer op de voorbank zich omdraaien en staren, en de schok op het gezicht van mijn Man. De ambulance bonsde met grote snelheden over onverharde wegen en ik dacht ‘waar zijn we?’ en was meteen boven de ambulance, al kijkend en herkennend hoe ver van de stad we nog waren. Ik weet nog dat ik dacht ‘Nou, ik ben dood, ze halen het nooit.’ Toen ik in mijn lichaam teruggezogen werd terwijl ik op de brancard werd rondgebonsd in die krappe ambulance. We kwamen in het ziekenhuis aan en er waren geen dokters beschikbaar dus lag het weer aan mij om ‘vast te houden.’ 4 uur later arriveerde een chirurg en werd ik de operatiezaal ingebracht. Net toen ik langs mijn schoonbroer rolde hoorde ik hem zeggen dat eerder op die dag dezelfde leeuwin een klein meisje had aangevallen. Toen gaf ik toe, denkend dat alles verloren was.

4de: Ik ‘stierf’ tijdens een operatie, werd nieuw leven ingeblazen en lag bijna 2 weken in een coma omdat ze mijn bloeddruk niet konden stabiliseren. Ik herinner het me zo heel duidelijk! De operatie-dood, ik zag de operatiezaal en de chirurgen maar voor ik er veel meer over kon denken, werd ik naar een plaats gezogen met 4 wezens in mantels. Geen vleugels. Overal was etherische, mooie witheid. Ze spraken zonder te spreken. Als een koor: ‘Zelfmoord is verkeerd’ ‘Liefde is al wat telt’ ‘Vermijd wie zichzelf hebben gedood’ Opnieuw en opnieuw. Ik was me bewust van anderen daar in deze tijdloze ruimte, maar zij waren niet de focus. Het scheen dat ik daar heel lang was.

Nu wat niemand op aarde destijds wist: I was indertijd erg gek op Sylvia Plath, haatte mijn schoonvader met een passie en was eigenlijk suÏcidaal, en had geprobeerd een manier te bedenken om het te doen zonder dat het duidelijk zou zijn wat het was. Ik werd toen naar een andere plaats gebracht, als het kleurrijkste park dat je je kunt voorstellen, en werd toegestaan mijn meest geliefde grootvader te zien – de enige echte liefde die ik ooit gekend had – en ‘zij’ lieten hem bij me blijven tijdens de hele coma episode. Het was geweldig!

Toen ik eindelijk normaal bewustzijn bereikte, was mijn eerste opmerking dat grootvader die hele tijd bij me was geweest. Naarmate de dagen verstreken & de familie van mijn Man me behandelden als een gek of zo, begon ik te zoeken naar aardelijke antwoorden. Ik begon te vragen of in al die tijd de een of andere Man daar steeds was geweest. Het antwoord was nee, niet eens mijn Man of andere familieleden, tenminste niet meer dan enkele minuten per keer, en zelfs dan spraken ze niet tot mij.

Achtergrondinformatie:

Het rapport over deze BDE-ervaring bevat antwoorden op een mengsel van open vragen en meerkeuzevragen. De eerste open vragen vroegen om een volledige beschrijving van de BDE, in de deelnemer’s eigen woorden, terwijl de latere naar details vroegen, ook in zijn of haar eigen woorden. De vragenlijst bevatte echter ook verscheidene meerkeuzevragen, die hen vroegen één van 2 of meer kant-en-klare antwoorden te kiezen, die gebaseerd waren op de rapporten van eerdere BDE-deelnemers.

Vandaar dat iemand die verscheidene BDE-rapporten heeft gelezen, merken kan dat op sommige vragen meerdere deelnemers dezelfde antwoorden gegeven hebben; dit kwam door de meerkeuzevragen-methode. Niettemin waren die deelnemers vrij om verdere waarnemingen te geven, en sommigen hebben dat ook gedaan; vandaar dat op hun vragenlijst bepaalde “standaard” antwoorden worden gevolgd door aanvullende opmerkingen.


Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 1974 & 1980 & 1986

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Aan operatie verbonden. Allergische reactie.
1ste: Tandarts gaf me een overdosis van lachgas.
2de: Hoge koorts & enorme infectie
3de & 4de: Schok van leeuwaanval.
2de: Uiterst hoge koorts, infectie.
3de & 4de: schok meer dan bloedverlies.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Gemengd

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Ja. 1ste voorval: lachgas.
2de & 3de voorvallen: helemaal niets.
4de voorval: morphine, Talwin, Demerol was in coma.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee alle voorvallen voelden heel echt aan en zelfs min of meer normaal.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? 1ste: gedrogeerd. 2de: hoge koorts. 3de: verdeelde alertheid. 4de: operatie en coma.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of de tijd leek te stoppen of verloor hij alle betekenis. Langzaam verloop van tijd en toen scheen het alsof echte jaren voorbij gingen terwijl in werkelijkheid maar 2 weken verlopen waren.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor dat je had net vóór het moment van de ervaring. Ja Klikkend

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Niet als uit een tunnel, was er gewoon plotseling.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Leek je opeens alles te begrijpen? Alles over het heelal. Liefde en mededogen zijn de belangrijkste dingen in dit heelal en ieder ander. We horen allemaal bij het hele, maar we plaatsen ons onder de wetten van het dogma dat we kiezen, daarbij onze toegang tot ‘de hele taart’ beperkend. Daarom geloof ik dat georganiseerde religie slecht is voor verlichting.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barrière waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Tot een bepaald moment lag het aan mij, dan gebeurde het gewoon hoewel ik niet terug wilde gaan.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Sterk geloof in reÏncarnatie & leven na de dood vóór de gebeurtenissen. Geloof in the schepper maar niet op een Christelijke manier. De eenheid van alle dingen.

Welke godsdienst beoefen je nu? Vrijzinnig. Sterk geloof in reÏncarnatie & leven na de dood voor de gebeurtenissen. Geloof in the schepper maar niet in op een Christelijke manier. De eenheid van alle dingen.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Nee I had dezelfde gevoelens die ik altijd al had over het leven na de dood, reïncarnatie enz. Het was geen godsdienstige ervaring an sich.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse oorsprong

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermeerderd

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik probeerde de liefde en instructie te delen met de familie van mijn Man en werd genegeerd voor mijn moeite. Jarenlang werd ik 18 uur per dag alleen gelaten zondere gezelschap behalve de natuur en dieren, zelfs zonder een levende menselijke stem te horen. Het was Vreed. Ik ben nu gescheiden, en woon heel ver weg.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee. Ik had die vóór de ervaringen, en nog steeds.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? 1: Het was gewoon ‘te cool’ voor woorden.
2: Het deed me beseffen hoe afgescheiden we allemaal zijn in onze individuele lichamen en hoe ‘de Hel’ het afgescheiden zijn is van het al.
3 & 4: Om mijn dode grootvader te zien, met hem te praten, en te omhelzen. Het ergste: terugkomen.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Aanvankelijk probeerde ik te delen wat mij geleerd was, na jarenlang nadien als een gek behandeld te zijn werd ik passief suïcidaal. Ben het nog.

Ze dachten dat ik niet goed snik was. Naderhand, toen ik weer onder normale mensen was, sprak ik er nooit over met hen, uit vrees dat hetzelfde weer zou gebeuren.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Ik heb nog steeds het onwrikbare geloof in het leven na de dood waar ik het als klein kind al over had. Ik heb echter het gevoel dat ‘iemand de regels voor me heeft veranderd’ toen mijn ouders gingen scheiden & mijn moe met een echte klootzak trouwde die mijn leven tot een hel maakte (en nog steeds). Omdat ik indertijd drie was, kreeg ik te horen (van mijn over-zelf wat ik veronderstel de meesten een engel zouden noemen) dat ik dit leven toch zou moeten uitleven. Sindsdien ben ik aan het wachten geweest op het einde. (Ik heb MS en een zeer pijnlijke ruggegraat, dus het leven is niet direkt aangenaam.).

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Ik weet dat wat ik meemaakte niet is wat anderen beschrijven, maar zo is het. Ik heb vreemde ervaringen gehad, die de mensen buitenaardse ontmoetingen noemen, maar ik heb daar nooit over gepraat en eigenlijk weet ik niet hoe die te verzoenen met mijn geloof in de schepper. (Voor ik werd afgesneden van de familie van mijn Man.) Misschien is dit allemaal dimensionaal. Ik lees geen boeken of boeken over engelen of BDE boeken, of romans wat dat betreft. Ik ben gekomen omdat ik net had gehoord van Jonathan B. zichzelf had gedood en voor de eerste keer in vele jaren dwong het mij om over dit allemaal te denken. Ik vrees voor hem.