Beschrijving Ervaring:

Ik werd op een doordeweekse dag om ongeveer 7:00 uur ’s morgens wakker met ademhalingsmoeilijkheden. Het was voor mij gewoon om onder konstante dreigen van astma-aanvallen te zijn. Ik maakte mijn moeder wakker en vertelde het aan haar en ze gaf me wat ademspray en een ander medicijn. Deze werkten niet, dus ik moest weer naar de dokter, ik was vaak bij de dokter en soms in het ziekenhuis.

Ik kwam om ongeveer half negen ‘s morgens bij de dokter aan en moest tot half elf wachten. Toen merkte een dokter that ik in de problemen zat en blauw werd. Ik werd gelijk heel snel naar de operatie kamer gebracht en kreeg wat naalden; Ik weet niet wat ze waren, maar ze werkten niet en langzaamaan verslechterde ik.

Om ongeveer 11:30 kon mijn moeder niet meer wachten totdat de ziekenwagen me naar het ziekenhuis zou brengen en ze heeft me zelf in haar eigen auto naar het ziekenhuis gebracht. Toen we de receptie binnenrende, werden we verteld dat we rechtstreeks met de lift naar boven moesten gaan. Toen we de lift binnengingen, vertelde mijn moeder me dat alles nu goed was en dat alles goed zou komen. Maar ik kon zien dat ze zelf niet zeker was en dat ze me probeerde op rust te stellen. Ik gaf up en onspande me en fluisterde: “Dank u mama.’ Op dit moment werd ik naar achteren en naar beneden (maar overdwars) weggetrokken van mijn ogen. Ik ging met een verbazingwekkende snelheid door een tunnel (het was alsof alles in beweging was maar ik bewoog me niet) en liet mijn ogen achter me als twee kleine gaatjes ver in de verte todat ze helemaal verdwenen waren. Maar ik kon nog steeds zachtjes horen wat er aan de hand was.

Ik arriveerde, na wat maar vijf minuten leek, op een plek die ik niet kon zien, maar wel voelen (of sensatie). Ik voelde een overweldigende vreugde en liefde over me komen, als een stroom die door mijn lichaam ging. Ik was me ervan bewust dat ‘mijn vrouw in het wit’ was gearriveerd en ze heette mij welkom. Het was geen verbale communicatie. Het was meer alsof ik kon voelen wat ze wilde. Het was alsof ik de antwoorden op mijn vragen al wist voordat ik erover nadacht, alsof ik ze altijd al wist. Er werd aan mij gevraagd of ik het daar leuk vond en of ik wilde blijven? Natuurlijk wilde ik dat, maar het werd aan mij duidelijk gemaakt dat als ik terug ging, zou ik die kennis niet kunnen onthouden. Ik wist ook de redenen om te leven en wat ik moest doen als ik terug zou gaan – maar het was hypothetisch omdat ik niet echt terug wilde gaan.

Ik geloof dat de ervaring daar een lange tijd leek te duren, ongeveer twee uur, de meeste herinneringen zijn daar gebleven, maar in deze wereld was het ongeveer 15 minuten. Deze entiteiten, geesten of welke wooden je wil gebruiken om deze wezens te beschrijven waren niet van vlees en ze leken niet tot fysieke grenzen beperkt te zijn zoals wij die hebben – terwijl ik daar was, was ik inderdaad zoals zij.

Ik was ongeveer vier jaar eerder op deze ervaring voorbereid, vanaf drie-jarige leeftijd toen ik bezocht werd door een vrouw in een wit gewaad met een capuchon. Ze droeg een touw als riem en sandalen aan haar voeten en sprak nooit tegen mij, dat hoefde ook niet, en ik leek te weten dat ze een oogje op me hield.

Hoe dan ook, het was tijd voor mij om ze te antwoord te geven over wat ik wilde doen, of ik zou blijven of teruggaan. Het was op dat moment dat ik hoorde dat mijn moeder het nieuws kreeg van de dokter op de bovenste verdiepen van het ziekenhuis dat ik ‘weg’ was. Hij zei dat het hem speet. (Ik vroeg mijn moeder later of ik dood was, omdat ik de dokter hoorde zeggen dat ik weg was.) Ze was geschokt, niet zo geschokt als ik toen ik terug kwam. Nadat ik het wanhopige huilen van mijn moeder hoorde, kon ik geen beslissing nemen met deze entiteiten en ze glimlachten en leken het te begrijpen. Toen was ik op de terugweg door de tunnel (deze keer was het veel sneller en leek het slechts 30 seconden te duren). Toen ik aankwam, haalde ik diep adem, keek op naar mijn moeder en viel flauw. Ik sliep twee dagen en werd wakker alsof er niets gebeurd was. Mijn astma is sindsdien nooit meer levensbedreigend geweest.

Iets dat ik zou willen toevoegen is dat terwijl ik daar was, wist ik dat dat het echte bestaan was. Bijvoorbeeld, toen ik terugkwam, deed mijn hele lichaam zeer, niet door mijn moeite om te ademen, maar door de zwaartekracht, en het was alsof ik in een droomwereld was. Sindsdien zie ik de wereld als niet helemaal zoals de dingen werkelijk zijn. Deze wereld is de droom vergeleken met de helderheid van denken van die andere plek. Als u meer informatie wilt over hoe deze ervaring me heeft beïnvloed, aarzel niet om kontakt met me op te nemen via e-mail. Ik zou graag de kans hebben om met anderen mensen te praten die dezelfde ervaring hebben gehad en met mensen te praten die het weten. Ik dacht dat ik alleen was met deze ervaring totdat ik op mijn vijftiende een tv programma “That’s Incredible” zag en sommige mensen spraken over dezelfe dingen waar ik acht jaar lang om belachelijk werd gemaakt.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: 1972

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Ziekte. Bij aankomst in het ziekenhuis werd ik dood verklaard.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Gemengd

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Alleen het gedeelte toen ik terugkwam, het leven leek maandenlang de droom te zijn.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Zoals ik boven beschreven heb.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik was alerter dan ooit tevoren, ik denk dat ik in een hogere staat van bewustzijn was.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek tegelijkertijd te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis. Tijd leek langer daar, en daar schenen geen grenzen aan afstanden te zijn.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ik hoorde een sort geluid als van een ruizende wind terwijl ik door de tunnel reisde. Ik stel me dit geluid nog steeds voor om in slaap te vallen. Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Dat mocht ik niet terug brengen.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja. Zoals boven beschreven

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja, ik weet niet zeker hoeveel. Ik weet dat ik er meer dan één voelde, maar ik sprak er maar met één.

Heb je een onaards licht gezien? Nee

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Nee Welke emoties voelde je tijdens de ervaring Liefde, vreugde, vrede.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum

Heb je beelden gezien uit je verleden? Ik was me zowel van het verleden and de toekomst bewust, maar mocht die gedachten niet mee terugnemen.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld. Soms, als er dingen in mijn leven gebeuren, krijg ik een déjà vu. Zoals ik het volgende kan zeggen dat gezegd gaat worden en gebeurtenissen die uitkomen; Ik krijg dit vijf minuted voordat het gebeurt.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd tegen mijn zin teruggezonden.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Mijn familie had op die tijd geen geloofssysteem.

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd. Voornamelijk wedergeboren Christen. Sommige antwoorden zijn niet in het Christendom te vinden

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja. Ik ben niet meer bang voor de dood. Ik WEET dat er een bestaan is na de dood.

Ik weet dat er een mooie, liefdevolle plek achter de deur van de dood op me wacht.

Ik weet dat vriendelijkheid en pure liefde de sleutel is tot het ontsluiten van de antwoorden op het leven.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermindered

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring Ik heb altijd al spirituele dingen ervaren, maar het grootste gedeelte van mijn leven ben ik op zoek naar antwoorden geweest, ik verheug me erop om te kunnen rusten.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik ben voortdurend teleurgesteld in mensen die zeggen dat ze weten wat liefde is en dan heel liefdeloze dingen doen. Ik word met minachting behandeld omdat ik de dood verwelkom en niet de gebruikelijk westerse angst voor de dood heb.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja. Sommige gebeurtenissen vond ik moeilijk uit te leggen. Bijvoorbeeld, het gevoel van liefde ‘daar’ was zoals iets fysieks dat als een stroom in my stroomde en aan de andere kant weer uitstroomde Ook het ‘alles weten’ en het dan niet meer terug kunnen brengen of te onthouden.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja, ik heb kennis die je hier niet kunt leren (zoals sommige culturele rituelen, en ik heb nooit iets van die aard aan deelgenomen.) Ik zie aura’s Ik voel geesten en als ik ze zie (wat zeldzaam is), word ik koud, zelfs als het weer erg heet is.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het beste is dat, zover als ik weet, een geweldige plaats daar op me wacht. Het ergste is dat ik ernaar verlang om daar te zijn.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Sinds ik heb geleerd dat anderen dezelfde ervaringen hebben gehad, heb ik andere spirituele mensen gevonden die soortgelijke ervaringen met geesten hebben gehad.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee. Niet van naar de andere kant te gaan, nee.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Ik weel geen roem, of rijk worden van dit met jullie te delen. Ik wil alleen maar mijn ervaring delen met mede BDE’ers en mensen hoop te geven dat de dood niet altijd iets is om bang voor te zijn.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Ik zou meer vragen stellen over andere ervaringen die een spirituele bond zijn met de ervaring, alsof ze weten dat jij ook de waarheid kent.