Esperientziaren Deskribapena:

1994an, Texasko ospitale batean, infartu bat izan nuen ebakuntza batean, apendizea kentzeko. Urte batzuk geroago, kausa aurkitu nuen. Marfan sindromea diagnostikatu zidaten eta diabetikoa naiz.

1994. urtearen amaieran, nire lagun eta lagun Roger HIESaren konplikazioetara erori zen Mendebaldeko Virginian, Jainkoari otoitz egin zion Jainkoak Rogerri sufritzen ez uzteko, hilobira eraman nahi ninduen eta nire kidearekin hil, otoitz egin nuen Jainkoak heriotza eman ziezadan. Zonbi bat bezala ibiltzen nintzen eta noizean behin gripe sistemak zetozela sentitzen nuen eta negar egiten nuen fisikoki hobeto sentitzeko loak hartu arte. Baina horrek ez zuen lagundu 1994ko abenduan. Tolestuta esnatu nintzen, sukaldean te katilu bat prestatu nuenean. Hesteetako gripea zuela uste nuen. Teak ez zuen funtzionatu. Arazoak nituen eta amari deitu nion. Izeba Floriaren etxera joateko eskatu nion, mesedez, eta 911ra deitzeko. Amari ondoko etxera jarraitzea lortu nuen, ez bainuen bakarrik egon nahi.

Polizia anbulantziarekin etorri zen. Paramedikoek apendizitis akutua zuela pentsatu zuten. Anbulantziara eraman ninduten, eta han shock egoeran sartu nintzen. Egonkortu eta ospitalera eraman ninduten. Nire globulu zurien zenbaketa normala zen. Erradiografian apendizitisa kolonaren inguruan bilduta zegoen. Uste nuen lotsatia zela kameraren aurrean. Tearen ondorioz, kirurgia egin arte itxaron behar izan zuten peritonitisik ez zegoela ziurtatzeko. Operazioaren paperak sinatu nituenean, bakea sentitu nuen, norabait nindoala eta norberak nahi baino galdera gehiagoren erantzunak jakingo nituela. 5: 45ean, gurpil-aulkian eraman ninduten kirurgiara, eta oxigeno horiko maskara bat jarri zidaten aurpegian. Anestesia ematen zidaten bitartean arnasa sakon hartzeko esan zidaten, eta 100etik atzera kontatzeko esan zidaten. Ez naiz inoiz 97 urte baino gehiago izan. Konorterik gabe nengoen.

Film bat bideo-grabagailu batean ikustea bezala izan zen: birbobinatzeko botoia sakatzean, alderantziz ikusi nuen. Nire bizitza nolakoa izan zen ikusi nuen. Niretzat, hau da azken epaiketaren eguna. Nire jaiotza ikusi ondoren, gortina gorri bat jaitsi zen, amaiera zela adieraziz. Bakea sentitu nuen.

Gogoratzen dudan hurrengo gauza da ebakuntza-gelako argia ikusi eta flotatzen ari naizela. Beherantz begiratzen dut eta medikua eta erizaina beheko eskuineko sabelean lanean ikusten ditut. Ezkerreko begiaren ertzetik argi zurizko distira bat ikusi nuen nire atzetik zetorrela. Argiaren distira ikusi nuen norabidean biratu nintzen. Orduan argi zuri distiratsuko atari bat ikusi nuen, eta Baldintzarik gabeko Maitasuna sentitu nuen ataritik irteten. Nire prakak sutan baleude bezain azkar joan nintzen atari horretatik. Etxean nengoen, Baldintzarik gabeko Maitasunaren Argi Zurian. Horrek izpiritua berritu zidan.

Hodei zurizko arku bat zegoen nire gainean, zeru urdin baten kontra flotatzen. Pinu orratzen arteko haize hotsak guztiaren erdian zegoela jakinarazten dit. Ikusi dut nolakoa den infernua; ez da sua eta sufrea arima torturatuekin. Infernua kolore hila da. Urrea dago labarretan, eta iluntasunaren itzalak arimak labar horietatik ibiltzen diren lekuak dira.

Nire amona ikusi nuen, Floridan hil zena 1972ko urtarrilean. Haren edertasuna gogoratzen nuen bezalakoa da. Besarkatu egin ninduen eta nik nire amona besarkatu nuen. Ezpainak mugitu gabe hitz egin zidan. Nire bi anaiei, arrebari eta amari mezu bat emateko eskatu zidan. Mezua zen barkamena eskatzea erraza dela, eta barkamena eskatzean ikasgai bat ikasten dela, norbere buruari barkatu behar zaiolako norbait zauritzeagatik.

Ikusi nuen hurrengo pertsona Big Joe izan zen, 1981ean Floridan esleipenagatik hil zena. Big Joek Kathleen emazteari mezu bat emateko eskatu zidan. Mezua zen: "Ez utzi mingostasunak zu zaren arrosa suntsi dezan, Kathleen. Zure zain egongo naiz». Big Joek ere ez zituen ezpainak mugitu.

Hurrengo laguna, Roger, ikusi nuen. Elkar besarkatu genuen eta gure arimak berriro elkartu ziren, lurreko maitasunean behin izan ziren bezala. Roger aldendu egin zen. Esan zuen, ezpainak mugitu gabe, itzuli egin behar zuela eta nire zain egongo zela. Noraezean sentitu nintzen. Roger joana zen. Orain, zutik zegoen gure Jesukristo Jaunaren irudiaren aurrean. Gurutzean hil eta berehala izan zen.

Kirurgiako langileen ahotsak entzun nituen nire izena oihukatuz eta nire gorputza ikusi nuen tunelaren beste aldean. Gogoratzen dudan hurrengo gauza da norbaitek betazalak altxatu eta begiak argitzen zizkidala. "Itzuli da!" esaten zuen.

Aurrekariei buruzko informazioa:

Generoa: Maskulinoa