Beschrijving ervaring:

Ik ben verschillende keren flauwgevallen, heb pijn en bloedverlies doorstaan, verschillende operaties gehad zonder iets bijzonders mee te maken. Maar twee keer heb ik een uit-het-lichaam-treden (OBE) ervaring meegemaakt. Dit gebeurde toen omstandigheden naar mijn gevoel (zoals mij later verteld) levensbedreigend waren, of een trauma en schok aan mijn systeem. In geen van beide gevallen was ik voorbereid op wat er gebeurde – wat gebeurde was spontaan. 

Ik wil ook graag toevoegen, voor wat het waard is, dat ik altijd erg psychisch ben geweest, (meestal helderziende dromen), zowel voor als na deze ervaringen. Ik ben altijd spiritueel geweest. Echter, mijn OBEs waren van korte duur, en tijdens de OBEs heb ik geen spirituele wezens ontmoet noch belangrijke zielsontdekkingen gehad (voor zover ik me kan herinneren), zoals andere mensen dit wel hebben gerapporteerd.    

De eerste OBE

Ik ben 17 jaar oud en ik zit in een klaslokaal, op een warme nazomermiddag, te luisteren naar de leraar die zijn les beeindigt. Ik heb tegelijkertijd helse menstruatie krampen. Ik ben al eerder eens flauwgevallen hierdoor, en ik wacht op het einde van de les zodat ik op kan staan en naar de verpleegster kan gaan. Nog maar een paar minuten te gaan en als ik het uit kan houden...maar dat lukt niet. Ik voel mezelf flauwvallen, maar anders dan anders, en deze keer sla ik met de zijkant van mijn hoofd tegen de metalen rand van de bank in de rij naast mij, terwijl ik uit mijn stoel val.

Vervolgens wordt ik, van achter uit, uit mijn lichaam getrokken, alsof iemand mijn ziel eruit getrokken heeft, pijnloos maar abrupt – of mijn bewustzijn – met andere woorden, wie ik ben – bij de achterkant van mijn nek. Zonder te zien waar ik naar toega, bevind ik me buiten het schoolgebouw, aan de overkant van de straat, naar de school kijkend van wat een positie van een paar meter in de lucht en een beetje links van de voorkant van de school lijkt te zijn. Ik kan het raam van mijn klas, op de tweede verdieping, zien. Maar ik vraag me niet af wat er gebeurd is of waarom ik ineens ben waar ik ben. Ik ben passief maar voel me op mijn gemak, en erg bewust van de kleuren en details van dit gewone landschap voor me – in tegenstelling met een droom geeft dit landschap de soort dag weer die het was voordat ik flauwviel: zonnig, blauwe hemel, middag, omgeving (een van de redenen waarom ik nooit zal geloven dat dit een droom was.) De kleuren zijn extra levendig, het gevoel van volledige gewaarwording van deze dag en dit landschap is allesomvattend. Ik overzie de hele scene in een keer, niet alleen wat juist voor me ligt maar ook om mij heen en achter mij. 

Dan word ik het luiden van de schoolbel gewaar, en ik observeer studenten van een van de schoolgebouwen naar het hoofdgebouw lopen. Wat ik daar later vreemd aan vind is dat, als ik deze studenten bekijk, ik ze niet met hetzelfde gevoel van herkenning zie als tijdens normaal bewustzijn – in plaats daarvan is een deel van mij – mijn visie, denk ik – telescopisch dicht bij hen, terwijl de rest van mij achterblijft op dezelfde positie in de lucht. Ik ben me bewust van wat elke afzonderlijke student waar ik op focus, denkt en voelt - in feite voel ik wat het is om die persoon te zijn – maar ik beschouw deze informatie niet zoals ik tijdens normaal bewustzijn zou doen. Ik bedoel dat als iemand mij op die leeftijd had verteld dat ik het vermogen zou hebben te weten wat iemand anders denkt of voelt, dan zou ik daar echt grappen over hebben gemaakt, zelfs ondeugende. Maar op dit moment, voor welke reden dan ook, ben ik passief en heb vrede met wat er gebeurt en heb zeker geen wens om daar misbruik van te maken of de situatie te manipuleren. 

Dan wordt ik plotseling teruggezogen naar het klasraam op de tweede verdieping, binnengetrokken door het scherm in een zucht en verlies mijn “geest”gevoel en val flauw. Ik kom weer bij op de grond. Ik heb het koud en voel me vreemd en 'traag', alsof ik lang buiten bewustzijn was zelfs als het maar een minuut of zo heeft geduurd. Mijn lichaam voelt sloom en zwaar aan. De schoolbel had geluid, en sommige studenten gaan naar buiten, sommigen kijken naar mij terwijl ze naar buitengaan, een paar lachen me uit (later hoorde ik dat sommigen dachten dat ik was flauwgevallen door de hitte in de klas). Mijn leraar en een of twee vrienden hielpen me weer overeind, vroegen hoe ik me voel – een van hem loopt me met mee naar de verpleegster. 

Wat mij als zo echt treft aan deze ervaring, zelfs na al deze tijd, is de vredigheid en het troost ervan, evenals de levendige kleuren en scherpe details van een landschap dat ik normaliter ‘gewoon’ zou hebben gevonden. Geen spirituele aanwezigheden, hoewel ik dat op andere momenten wel gevoeld heb. Geen heldere lichten of tunnels. Maar een helder rustig bewustzijn, zonder moeite bereikt, zonder inspanning van mijn kant.    

De tweede OBE

Deze leek heel erg op de eerste. Mijn adem stopte tijdens een moeilijke bevalling; de anesthesist plaatste een masker over mijn gezicht en ik verloor het bewustzijn. Ik weet niet wanneer het precies gebeurde, maar ineens was ik weer buiten het ziekenhuis tijdens de middag van mijn bevalling, het verkeer rondom het ziekenhuis beschouwend, gewaar van de kruispunten en het verkeer, de bewolkte lucht, voetgangers die het ziekenhuis binnenlopen, elk detail kraakhelder, hetzelfde vredevolle gevoel. Deze OBE lijkt nog korter dan de eerste. Ik weet nog steeds niet hoe ik dit weet, maar ik ben er zeker van. Dan ben ik weer terug in de verloskamer, net bevallen van een gelukkig gezonde jongen.

Achtergrondinformatie:

Geslacht:    Vrouwelijk

Datum BDE:  10/1976, 9/1979

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?    Onduidelijk   Ongeval  Bevalling        De eerste keer viel ik op mijn hoofd tijdens een val – hoewel dit gebeurde in een klaslokaal in aanwezigheid van anderen, zei niemand later of ik ademde of niet toen het gebeurde. Ik kwam heel snel weer bij bewustzijn.     

De tweede keer vertelde een verpleegster die na haar dienst nableef tijdens mijn bevalling, met een nogal gereserveerde toon dat ik “problemen” had gehad tijdens de narcose – ik moest haar echt uitvragen voordat ze toegaf dat ik niet meer ademde (tijdens mijn onderzoek naar deze ervaring heb ik geleerd van sommige anesthesisten dat het geen exacte wetenschap is en dat mensen verdoven kennis en kunde vereist, en soms wel kantje-boord is – een onbalans in wat toegediend wordt kan ervoor zorgen dat de patient te weinig buiten bewustzijn is, of over-medicatie kan tijdelijk gebeuren – de patient stopt met ademen – een tijdelijke situatie die meestal verholpen kan worden door een alerte anesthesist, hoewel patienten soms (kunnen) overlijden als gevolg van dergelijke complicaties.    

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Gemengde gevoelens

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?   Ja    De eerste keer geen medicatie. De tweede keer, een mix van verdoving en blijkbaar een tekort aan zuurstof.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   Nee. Ik heb bijzonder gedetailleerde helderziende dromen gehad maar slechts een keer met een dergelijk gevoel van vrede en dat was tijdens een droom waarin ik een geliefde zag die, toen onbekend voor mij in het bewuste leven, overleden was. Deze persoon stond in een prachtig landschap en ervoer dezelfde vredigheid die ik tijdens mijn OBEs voelde en ook voelde tijdens deze droom. Nogmaals, ik wist wat hij voelde, ik kan het niet uitleggen.

De ervaring bevatte:   Uittreding (Uit-het-Lichaam) ervaring

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?     Zoals beschreven. Heel alert, geen angst, anders dan om het even welke droom ik ooit heb gehad. Tijd wordt anders ervaren, maar hoe ik dit weet kan ik niet uitleggen.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging?   Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis  

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Het was een winderige dag tijdens de eerste OBE, en ik hoorde de wind door de toppen van de bomen om mij heen, de ruisende bladeren. Ik kan me geen geluiden herinneren tijdens de tweede OBE.

Leek je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming?   Dit kan ik niet nagaan. Echter, tijdens mijn OBEs verliep de tijd anders dan normaal. Bijvoorbeeld, tijdens mijn eerste OBE ging de klas uit terwijl ik buiten mijn lichaam was en ik zag dat gebeuren, terwijl mijn lichaam buiten bewustzijn in het klaslokaal lag.

Ben je in of door een tunnel gegaan?   Nee 

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Nee    

Heb je een onaards licht gezien?     Onduidelijk  Het leek alsof er een onaards licht scheen over de - anders normale – landschappen die ik zag maar alleen omdat mijn gevoel voor kleur versterkt was tijdens de OBEs, denk ik.

De ervaring bevatte:   Een onaards(e) landschap of stad

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong?    Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring?     Zoals beschreven. Geen emoties. Alleen bewustwording.

De ervaring bevatte:    Speciale kennis of doel

Leek je opeens alles te verstaan?     Nee     Geen onthullingen anders dan wat er gebeurde.

Heb je beelden gezien uit je verleden?   Ik denk dat deze OBEs evenals mijn dromen bijdragen aan mijn gevoel dat er meer is rond leven en dood dan wat wij denken. Echter, ik heb mijn hele leven New Age boeken, medische teksten en psychische boeken gelezen om te begrijpen hoe dit soort dingen kunnen gebeuren. Ik vraag me nog steeds af hoeveel van deze ervaringen komen door het 'mechanisme' van het brein of van cosmische energieen.

Waren er beelden uit de toekomst?    Nee     Ben altijd helderziend geweest maar niet globaal.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield?     Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren?   Nee   Terugkeren naar mijn lichaam ging compleet spontaan, net zoals de uittredingen.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?     Onduidelijk    Lutheraans

Welke godsdienst beoefen je nu?     Gematigd ik ga momenteel niet naar de kerk

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE:     Ongeveer hetzelfde

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring?   Ik ben niet extreem materialistisch of ambitieus omdat ik weet dat dit niet het doel van het leven is, volgens mij. Ik let op de mensen die ik ontmoet, en sommigen 'herken' ik als leraren in het leven, of als zielen die ik ergens anders gekend heb.     

Ik geloof dat wij elkaar allemaal onderwijzen en van dezelfde bron komen ook al zijn wij op verschillende ‘niveaus’. Het leven is een school.   

Ik geloof in beschermengels, ik geloof dat ik ze gevoeld heb.

Na de BDE: 

Ben je psychisch veranderd door je ervaring?     Verhoogde gevoeligheid, helende of psychische gaven

Is je angst voor de dood veranderd door je ervaring?    Gevoelens over de dood

Is je levensdoel veranderd door je ervaring?     Gevoel van doel in mijn leven

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?     Nee    

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring?     Ja     Maar ook voor de OBEs, zoals eerder gezegd.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Beste: minder spanning, de kleuren en details. Geen “slecht” eigenlijk, hoewel terugkeren in het lichaam niet leuk was. Ik was liever in de OBE staat gebleven. Toen ik terug was voelde mijn lichaam koud en sloom en zwaar aan. Maar dit heb ik ook gevoeld na flauwvallen en bijkomen na operaties zonder OBEs.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja     Geinteresseerd. Ik zou niet zeggen dat ze beinvloed zijn, hoewel ze mijn geloof dat er iets is na lichamelijke dood, wellicht delen.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring?     Onduidelijk   Toen ik jong was heb ik wel eens drugs geprobeerd. Ik ben flauwgevallen tijdens bloedgeven of tijdens medische procedures waar geen dreiging was (maar ik viel toch flauw! – een familietrekje, denk ik, mijn broer valt ook flauw maar heeft geen OBEs of helderziende dromen), en twee andere operaties onder volledige narcose – maar zonder OBEs. Ik heb ook lucide dromen gehad maar zonder OBEs. Ik heb dromen van vliegen gehad – maar nogmaals anders dan wat ik tijdens de OBEs ervoer.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring?     Dat is het zo’n beetje. Ik zou zeggen dat je in een dergelijke staat beseft dat er niet echt een verschil is tussen jouzelf en andere vormen van de schepping. In die staat zijn wij allemaal op hetzelfde niveau.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen?      De vragen hadden voldoende diepgang. Ik raad jullie aan om te vragen of een persoon echt gelooft dat zijn/haar ervaring spiritueel is of dat hij/zij twijfel heeft. Ik zeg dat omdat ik soms skeptisch ben over mijn eigen ervaringen – ik weet dat we nog niet precies weten hoe onze hersenen werken - ons fysieke asymmetrisch brein is in staat om onze identiteit anders te ervaren dan dieren met een enkelvoudige hersenkwab, bijvoorbeeld.   

En soms, als wij naar onszelf kijken, hebben wij een verkeerd beeld – wat we intuitie noemen is soms instinct, wat we logica noemen is soms intuitie etc.   

Ik wil niet te veel betekenis lezen in de OBE. Er kan inderdaad leven na de dood zijn; dat we het lichaam achterlaten nadat we sterven of wanneer er levensbedreigend gevaar is. Daar hoopt de mensheid zeker op. Maar niet alle “feiten” zijn al beschikbaar.   

En toch, fysica leert ons dat universele energieen wel veranderen, maar dat niets verloren gaat, steeds opnieuw. New Age boeken benadrukken de verschillende dimensies naar menselijke spirituele ervaringen. Medische teksten kunnen soms uitleggen hoe iets werkt en waarom het ontwikkeld is, maar nog steeds kan niemand vertellen wat het eigenlijk allemaal betekent!   

Mijn OBEs hebben me geleerd dat het leven en bewustzijn fantastisch kunnen zijn. Maar ik constateer ook dat in het verleden, mensen van verschillende culturen hun eigen geloofstelsels hadden die later mythes of iets anders bleken te zijn – bv.  Men dacht de de aarde het centrum van het heelal was, de wereld plat, fysieke gezondheid een kwestie van 'humeuren'. Daarna werden latere generaties blootgesteld aan ‘nieuwe’ kennis – bacterien en virussen, meer ontwikkelde vormen van transport, verschuivingen in religieuze overtuigingen, enz. Mijn OBEs hebben gedeeltelijk bijgedragen aan mijn overtuiging dat er een doel is achter deze ontwikkelingen.